بررسی عوامل بازدارنده ارائه طرح های تحقیقات دانشجویی از دیدگاه دانشجویان

زمینه و هدف: شناسایی موانع انجام پژوهش و ارزیابی توانایی دانشجویان در استفاده از خدمات و امکانات پژوهشی دانشگاه از ضروریات ارتقاء فعالیت های پژوهشی است. لذا این پژوهش با هدف تعیین عوامل بازدارنده اجرای طرح های تحقیقات دانشجویی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی یاسوج 1388 انجام گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، جامعه پژوهش شامل 96 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بودند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه حاوی 3 بخش اطلاعات دموگرافیک، موانع شخصی (8 سوال) و موانع سازمانی (17 سوال) بود. پس از بررسی و تایید روایی محتوایی و پایایی پرسشنامه و کسب رضایت آگاهانه افراد جهت شرکت در پژوهش، نظرات دانشجویان در مورد موانع پژوهشی با استفاده از پرسشنامه جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: بر اساس یافته ها میانگین مخالفت با گزینه هایی که به عنوان موانع شخصی مطرح شده بودند (96/12±23/43) کمتر از مخالفت با موانع سازمانی (08/12±85/62) بود. به عبارتی موانع شخصی بسیار موثرتر از موانع سازمانی گزارش شد (p<0.001). در بحث موانع شخصی، نداشتن مهارت کافی، دانش ناکافی از متدولوژی تحقیق و عدم آگاهی از موضوعات قابل تحقیق بیشترین فراوانی را داشت. در دسترس نبودن نیروهای مشاوره ای، هم چنین ضعیف بودن نیروهای مشاوره ای، کمبود امکانات و تجهیزات و عدم ایجاد انگیزه از طرف مسئولین و اساتید بیشترین موارد را در حیطه موانع سازمانی تشکیل می دادند. ارتباط با سایر متغیرها نظیر جنسیت، رشته تحصیلی و سابقه پژوهشی دانشجویان در متن مقاله آورده شده است. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از وجود موانع متعدد جهت انجام تحقیقات دانشجویی می باشد که قابل تصحیح و کنترل توسط اساتید و اعضاء هیئت علمی و مسئولان دانشگاه می باشد.